Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

in angustias compellere

  • 1 einengen

    einengen, I) eig.: coartare (Ggstz. dilatare, laxare, z.B. ubi angustae fauces coartant iter: u. propter pontem coartari, v. Pers.). – coangustare (Ggstz. dilatare, z.B. aditum aedium). – cogere in artum, mehr, in artius, sehr, in artissimum (z.B. regionem). – cogere in angustias (z.B. terram). in artas fauces compellere (z.B. terram, v. Meere). – in seinen Ufern etwas od. mehr eingeengt werden, angustioribus ripis coërceri (v. einem Flusse). – II) übtr., in der Tätigkeit beschränken: in angustias compellere (z.B. orationem). – in angustum locum concludere (z.B. ius civile). in exiguum gyrum compellere (z.B. oratorem).

    deutsch-lateinisches > einengen

  • 2 angustia

    ae f. (чаще в pl.) [ angustus ]
    1) теснота, узость (loci Sl, PM; itineris Cs; viarum L)
    2) теснины, ущелье ( per angustias copias traducere Cs)
    3) тесные пределы, узкие рамки, ограниченность ( места или времени)
    4) стеснённое (материальное) положение, бедность, скудость, нужда, недостаток (pecuniae, aerarii C; rei frumentariae Cs; fortunae T)
    5) затруднения, бедственное положение (in angustias adduci C; in angustiis esse Cs)
    angustiae animi или pectoris C — бездушие, чёрствость
    angustiae spiritus C и a. spiritus Aug — короткое (затруднённое, стеснённое) дыхание, одышка

    Латинско-русский словарь > angustia

  • 3 angustia

        angustia ae (sing. very rare), and angustiae, ārum, f    [angustus], narrowness, straitness: itineris, Cs.: loci, S. — Meton., a narrow place, narrow part, neck, defile, strait: Graeciae: angustiae saltibus inclusae, pass, L.—Of time, shortness. ut me temporis angustiae coegerunt: angustiae quas natura nobis dedit (sc. temporis). — Fig., scarcity, want, poverty: aerarii; pecuniae publicae: rei frumentariae, Cs.: pro angustiā rerum, Ta.: ex meis angustiis illius sustento tenuitatem.— Difficulty, distress, perplexity: in angustias adduci: cum in his angustiis res esset, Cs.: petitionis.— Narrowness, meanness: pectoris tui: orationem in angustias compellere, narrowness of view: verborum, verbal trifling.—Of style, brevity, succinctness: angustia conclusae orationis.
    * * *
    narrow passage/place/space (pl.), defile; strait, pass; difficulties; meanness

    Latin-English dictionary > angustia

  • 4 Enge

    Enge, angustiae (auch uneig. = Verlegenheit, Not); vgl. »Paß no. II«. – etw. in die E. ziehen, angustare; coartare; contrahere; in angustum concludere. – Uneig., in die E. treiben, in angustias compellere (übh. in Not, Verlegenheit bringen); urgēre. premere (hart bedrängen, den Feind etc.): in die E. getrieben sein, in angustiis esse od. versari.

    deutsch-lateinisches > Enge

  • 5 compello

    [st1]1 [-] compello, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - adresser la parole à. - [abcl]b - appeler (d'un nom injurieux), invectiver, attaquer an paroles, apostropher, s’en prendre à, gourmander. - [abcl]c - attaquer en justice, accuser en justice, mettre en demeure, prendre à partie.[/b] [st1]2 [-] compello, ĕre, pŭli, pulsum: - tr. - [abcl][b]a - chasser dans un même lieu, réunir en poussant, pousser, rassembler, réunir, refouler, presser, acculer. - [abcl]b - pousser, contraindre, obliger par force, forcer.[/b]    - intra oppida compellere: refouler à l’intérieur des places fortes.    - compellere greges in unum, Virg. B. 7, 2: rassembler ses troupeaux.    - compellere ad deditionem fame, Suet. Aug. 14: contraindre par la famine à se rendre.    - compellere Pompeium domum suam, Cic. Pis. 7.16: forcer Pompée à se tenir enfermé.    - ad illa arma compulsi: poussés à cette guerre.    - compellere ut: contraindre à.
    * * *
    [st1]1 [-] compello, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - adresser la parole à. - [abcl]b - appeler (d'un nom injurieux), invectiver, attaquer an paroles, apostropher, s’en prendre à, gourmander. - [abcl]c - attaquer en justice, accuser en justice, mettre en demeure, prendre à partie.[/b] [st1]2 [-] compello, ĕre, pŭli, pulsum: - tr. - [abcl][b]a - chasser dans un même lieu, réunir en poussant, pousser, rassembler, réunir, refouler, presser, acculer. - [abcl]b - pousser, contraindre, obliger par force, forcer.[/b]    - intra oppida compellere: refouler à l’intérieur des places fortes.    - compellere greges in unum, Virg. B. 7, 2: rassembler ses troupeaux.    - compellere ad deditionem fame, Suet. Aug. 14: contraindre par la famine à se rendre.    - compellere Pompeium domum suam, Cic. Pis. 7.16: forcer Pompée à se tenir enfermé.    - ad illa arma compulsi: poussés à cette guerre.    - compellere ut: contraindre à.
    * * *
    I.
        Compello, compellas, compellare. Cic. Parler à aucun.
    \
        Nominatim compellare. Cic. Appeler ou hucher par son nom.
    \
        Multo honore compellare aliquem. Virgil. Honorablement, Honorifiquement.
    \
        Lege compellare aliquem. Caelius Ciceroni. Appeler ou faire venir en jugement, Contraindre par les loix.
    \
        Questu aliquem compellare. Valerius Flac. Se plaindre à quelqu'un.
    \
        Compellare in concione. Cic. Reprendre aucun en pleine assemblee, Blasmer et accuser par devant le peuple. Alii sic interpungunt: Sed heus tu, ecquid vides Calend. venire? Antonium non venire? Iudices cogi? Nam ita ad me mittunt, Nigidium minari in concione, se iudicem qui non affuerit, compellaturum. Exponunt que compellaturum, euocaturum, coacturum.
    \
        Edicto aliquem compellare. Cic. Quand un magistrat par son edict taxe nommeement l'honneur de quelqu'un.
    II.
        Compello, compellis, compuli, penult. corr. compulsum, compellere. Chasser et amasser en un troupeau.
    \
        Domum aliquem vi et armis compellere. Cic. Le chasser et faire retirer en sa maison.
    \
        Compellere in lethargum. Celsus. Estre cause de telle maladie.
    \
        Compellere in plagas. Plaut. Chasser et faire entrer dedens les rets et filets.
    \
        Compellere ossa in suam sedem. Celsus. Remettre les os en leur lieu, Renouer, Ramender.
    \
        Compellere lanam in aurem. Celsus. Poulser.
    \
        Compellere. Plaut. Contraindre.
    \
        Compellere aliquem ad laqueum. Plin. Le contraindre de se pendre.
    \
        Compellere in angustias. Cic. Serrer estroictement.
    \
        Compellere in oppida, vel intra moenia. Liu. Contraindre de se retirer dedens les villes.
    \
        Compellere in eundem metum. Liu. Luy faire la mesme paour et crainte qu'à un autre.
    \
        Compelli in socordiam. Colum. S'addonner à paresse.

    Dictionarium latinogallicum > compello

  • 6 Gedränge

    Gedränge, I) eig.: turba (Gewühl des Volks etc. übh.). – turba conferta oder confertissima. multitudo conferta od. confertissima (dichtes Gewühl, dichte Menge). – turba undique confluentis fluctuantisque populi (das Gewühl der von allen Seiten zusammenströmenden u. hin und her wogenden Volksmenge). – das G. der Glückwünschenden, multus gratulantium concursus. – ins G. kommen, geraten, in turbam implicari: ins G. gekommen. geraten sein, turbā premi (insofern man gedrückt wird); turbā undique confluentisfluctuantisque populi iactari (insofern man hin u. her gestoßen wird): im G. erdrückt od. tot gedrückt werden, prae turba elidi exanimariq ue. – II) bildl.: ins G. kommen, geraten, in angustias venire, adduci, compelli: ins äußerste G. geraten, in summas angustias adduci: in summum discrimen vocari: im G. sein, in angustiis esse, versari; laborare (in Not sein): sehr im G. sein, angustiis urgeri; non mediocriter laborare: jmd. ins G. bringen, alqm in angustias adducere, compellere.

    deutsch-lateinisches > Gedränge

  • 7 compello [1]

    1. com-pello, pulī, pulsum, ere, I) zusammentreiben, omne totius provinciae pecus, Cic.: greges in unum, Verg.: qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos ratione quādam compulit unum in locum et congregavit, Cic. – übtr., qui hosce amores nostros dispulsos conpulit, Plaut. asin. 737 sq.

    II) beitreiben, eintreiben, nach einem Punkte hintreiben, einem Punkte zutreiben (Ggstz. expellere, propellere, auch intercludere), 1) eig.: a) leb. Wesen u. bewegliche Ggstde.: α) treibend, non cetera solum ex agris, sed pecus quoque omne in urbem, Liv.: pecoris vim ingentem in saltum avium, Liv.: armentum in speluncam, Liv.: agnos in gregem ovium, Varr.: greges ad fontem, Calp.: pecora atque homines ex agris in silvas, Caes.: poet. m. Dat., haedorum gregem hibisco, nach dem Eibisch hintreiben, Verg.: u. m. Ang. womit? virgā horridā imaginem nigro gregi, der schw. H. zutreiben, Hor. – β) verfolgend, drängend wohin treiben, jagen, drängen, sprengen, wohin (zu gehen, zu springen, einzulaufen usw.) nötigen (bes. als milit. t. t.), alqm in plagas (v. Hunden), Plaut.: consules e foro in curiam, Liv.: Atrebates celeriter ex loco superiore in flumen, Caes.: equites hostium essedariosque in silvas collesque, Caes.: perterritos Pompeianos in mare navesque passim, Auct. b. Afr.: naves reliquas in portum, Caes.: Romanos in castra, Liv.: u. (im Bilde) alqm in totam Academiam, Cic.: u. (im Bilde) orationem tantas in angustias et in Stoicorum dumeta, Cic. – tyranni militem ad castra, Liv.: effuso cursu ad castra compelli (v. Reitern), Liv. – adversarios intra moenia, Nep.: Romanos intra vallum, Liv.: Helvios intra oppida ac muros, Caes.: – alqm domum suam (Ggstz. alqm domo suā expellere), Cic.: alqm Dyrrhachium (Ggstz. alqm a Dyrrhachio intercludere), Caes. – alqm domum vi et armis, Cic.: u. im Passiv, Caesar eruptione subitā compulsus in scapham, zu springen genötigt, Suet.: noto compulsus eodem, verschlagen, Verg. – von lebl. Subjj., quā (die) nos declive sub antrum caeruleus subitis compulit imber aquis, Ov.: quos sacramenti metus ad eiusmodi latebras compulerat, Suet.

    b) lebl. Objj.: α) konkr. Objj.: spiritum (den Luftzug) compellere et in artum agere, Sen.: c. eo lanae paululum, Cels.: utroque mari terram in artas fauces compellente, Curt. – bes. als chirurg. t. t., medicamenta intus, gewaltsam eingeben, Cels.: fistulam in ipsam vesicam, einbringen, Cels.: acum per eam (membranam) in alteram oram, hindurchführen, Cels.: oriculario clystere acetum per plagam in vesicam, einspritzen, Cels.: intestinum intus od. retro, os od. maxillam in sedem suam, zurücktreiben, Cels. – β) eine äußere Tätigkeit wohin treiben, drängen, spielen, omne Auruncum bellum Pometiam compulsum est, Liv.: eodemque (Arbelam) magnae partis amicorum eius ac militum fugam fortuna compulerat, Curt.

    2) übtr., jmd. in eine Lage, einen Zustand od. zu einem Vorhaben, Entschlusse, Gefühle usw. drängen, nötigen, a) in eine Lage, in einen Zustand, eo illos compuli, ut neque pedestri itinere neque navibus commeatu iuvari possint, Caes.: hostes eo compulit, ut locorum angustiis clausi plures fame quam ferro interirent, Nep. – dah. prägn., jmd. bedrängen, in die Enge treiben, ceteras nationes conterruit, compulit, domuit, Cic. de prov. cons. 33.

    b) zu einem Entschlusse, Vorhaben, Gefühle usw. treiben, drängen, nötigen, bestimmen, α) bl. alqm, zB. ut ex magna parte (eum) compellere atque errantem regere posset, Caes. b. c. 3, 57, 3: compulsus a populo regnum suscepit, Iustin.: vocibus consulis, terrore praesentis exercitus, minis amicorum Pompeii plerique compulsi inviti et coacti Scipionis sententiam sequuntur, Caes. – β) alqm m. Ang. wohin? wozu? αα) durch ad od. in mit Akk., alqm ad pacem, Liv.: alqm ad mortem, Quint.: alqm ad mortem voluntariam, Curt.: alqos ad defectionem, Curt.: alqm fame ad deditionem, Suet.: alqm ad confessionem, Suet.: alqm carminibus ad laqueum, Plin.: alqm in eundem metum, Liv.: in hunc sensum et allici beneficiis hominum et compelli iniuriis, Cic. – v. lebl. Subjj., si qua res te ad pacem compellet, Liv.: non nos odium regnive cupido compulit ad bellum, Ov. – ββ) durch ut m. Konj., Athenienses compulit, ut festinarent ad opem urbi ferendam, Frontin.: cuius filiam ut repudiaret, nullo metu compelli potuit, Vell. – γγ) durch folg. Infin. (s. Mencken Obss. p. 137 sq.), virum compulit in campestribus locis amoenitatem naturae genere huius operis imitari, Curt.: filias nubere servis suis compellit, Iustin.: et cives et tempus compulerunt regem iussa nefanda pati, Ov.: et ipse Numa hydromantian facere compulsus est, Augustin. de civ. dei 7, 35 in. – / spätlat. Perf. compulsi, wov. compulseris, Isid. de nat. rer. 30, 1.

    lateinisch-deutsches > compello [1]

  • 8 compello

    1. com-pello, pulī, pulsum, ere, I) zusammentreiben, omne totius provinciae pecus, Cic.: greges in unum, Verg.: qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos ratione quādam compulit unum in locum et congregavit, Cic. – übtr., qui hosce amores nostros dispulsos conpulit, Plaut. asin. 737 sq.
    II) beitreiben, eintreiben, nach einem Punkte hintreiben, einem Punkte zutreiben (Ggstz. expellere, propellere, auch intercludere), 1) eig.: a) leb. Wesen u. bewegliche Ggstde.: α) treibend, non cetera solum ex agris, sed pecus quoque omne in urbem, Liv.: pecoris vim ingentem in saltum avium, Liv.: armentum in speluncam, Liv.: agnos in gregem ovium, Varr.: greges ad fontem, Calp.: pecora atque homines ex agris in silvas, Caes.: poet. m. Dat., haedorum gregem hibisco, nach dem Eibisch hintreiben, Verg.: u. m. Ang. womit? virgā horridā imaginem nigro gregi, der schw. H. zutreiben, Hor. – β) verfolgend, drängend wohin treiben, jagen, drängen, sprengen, wohin (zu gehen, zu springen, einzulaufen usw.) nötigen (bes. als milit. t. t.), alqm in plagas (v. Hunden), Plaut.: consules e foro in curiam, Liv.: Atrebates celeriter ex loco superiore in flumen, Caes.: equites hostium essedariosque in silvas collesque, Caes.: perterritos Pompeianos in mare navesque passim, Auct. b. Afr.: naves reliquas in portum, Caes.: Roma-
    ————
    nos in castra, Liv.: u. (im Bilde) alqm in totam Academiam, Cic.: u. (im Bilde) orationem tantas in angustias et in Stoicorum dumeta, Cic. – tyranni militem ad castra, Liv.: effuso cursu ad castra compelli (v. Reitern), Liv. – adversarios intra moenia, Nep.: Romanos intra vallum, Liv.: Helvios intra oppida ac muros, Caes.: – alqm domum suam (Ggstz. alqm domo suā expellere), Cic.: alqm Dyrrhachium (Ggstz. alqm a Dyrrhachio intercludere), Caes. – alqm domum vi et armis, Cic.: u. im Passiv, Caesar eruptione subitā compulsus in scapham, zu springen genötigt, Suet.: noto compulsus eodem, verschlagen, Verg. – von lebl. Subjj., quā (die) nos declive sub antrum caeruleus subitis compulit imber aquis, Ov.: quos sacramenti metus ad eiusmodi latebras compulerat, Suet.
    b) lebl. Objj.: α) konkr. Objj.: spiritum (den Luftzug) compellere et in artum agere, Sen.: c. eo lanae paululum, Cels.: utroque mari terram in artas fauces compellente, Curt. – bes. als chirurg. t. t., medicamenta intus, gewaltsam eingeben, Cels.: fistulam in ipsam vesicam, einbringen, Cels.: acum per eam (membranam) in alteram oram, hindurchführen, Cels.: oriculario clystere acetum per plagam in vesicam, einspritzen, Cels.: intestinum intus od. retro, os od. maxillam in sedem suam, zurücktreiben, Cels. – β) eine äußere Tätigkeit wohin treiben, drängen,
    ————
    spielen, omne Auruncum bellum Pometiam compulsum est, Liv.: eodemque (Arbelam) magnae partis amicorum eius ac militum fugam fortuna compulerat, Curt.
    2) übtr., jmd. in eine Lage, einen Zustand od. zu einem Vorhaben, Entschlusse, Gefühle usw. drängen, nötigen, a) in eine Lage, in einen Zustand, eo illos compuli, ut neque pedestri itinere neque navibus commeatu iuvari possint, Caes.: hostes eo compulit, ut locorum angustiis clausi plures fame quam ferro interirent, Nep. – dah. prägn., jmd. bedrängen, in die Enge treiben, ceteras nationes conterruit, compulit, domuit, Cic. de prov. cons. 33.
    b) zu einem Entschlusse, Vorhaben, Gefühle usw. treiben, drängen, nötigen, bestimmen, α) bl. alqm, zB. ut ex magna parte (eum) compellere atque errantem regere posset, Caes. b. c. 3, 57, 3: compulsus a populo regnum suscepit, Iustin.: vocibus consulis, terrore praesentis exercitus, minis amicorum Pompeii plerique compulsi inviti et coacti Scipionis sententiam sequuntur, Caes. – β) alqm m. Ang. wohin? wozu? αα) durch ad od. in mit Akk., alqm ad pacem, Liv.: alqm ad mortem, Quint.: alqm ad mortem voluntariam, Curt.: alqos ad defectionem, Curt.: alqm fame ad deditionem, Suet.: alqm ad confessionem, Suet.: alqm carminibus ad laqueum, Plin.: alqm in eundem metum, Liv.: in hunc sensum et allici beneficiis homi-
    ————
    num et compelli iniuriis, Cic. – v. lebl. Subjj., si qua res te ad pacem compellet, Liv.: non nos odium regnive cupido compulit ad bellum, Ov. – ββ) durch ut m. Konj., Athenienses compulit, ut festinarent ad opem urbi ferendam, Frontin.: cuius filiam ut repudiaret, nullo metu compelli potuit, Vell. – γγ) durch folg. Infin. (s. Mencken Obss. p. 137 sq.), virum compulit in campestribus locis amoenitatem naturae genere huius operis imitari, Curt.: filias nubere servis suis compellit, Iustin.: et cives et tempus compulerunt regem iussa nefanda pati, Ov.: et ipse Numa hydromantian facere compulsus est, Augustin. de civ. dei 7, 35 in. – spätlat. Perf. compulsi, wov. compulseris, Isid. de nat. rer. 30, 1.
    ————————
    2. com-pello, āvī, ātum, āre (Intens. v. 1. compello), jmd. mit einem Tone gleichsam berühren = jmd. (freundlich oder ernsthaft) ansprechen, anreden, I) im allg.: alqm voce, Enn. fr. u. Verg.: alqm blande, Ov. – u. jmd. beim Namen nennen, anreden, anrufen (s. Fabri Liv. 23, 47, 2), alqm nominatim, Cornif. rhet., od. nomine, Liv. u.a. – II) prägn.: A) jmd. in der Absicht, daß er etw. tue od. bewillige, ansprechen, angehen, alqm talibus dictis, Ov. met. 8, 787. – bes. einer Frau unehrbare Anträge machen, alqam, Hyg. fab. 57: alqam de stupro, Val. Max. 6, 1, 12. – B) jmd. zur Rede setzen od. stellen, 1) übh., jmd. hart anreden, anlassen, laute Vorwürfe machen, ausschelten, schmähen (s. Duker Liv. 34, 2, 8. Fabri Liv. 22, 12, 12), alqm edicto, Cic.: mulieres, Liv.: ne compellarer inultus, Hor. – dah. (bes. mit dopp. Acc.) jmd. mit einem beschimpfenden Namen od. Titel nennen, ihn so u. so schelten, schimpfen, alqm magnā voce cuculum, Hor.: alqm fratricidam impiumque, Nep.: alqm pro cunctatore segnem, Liv.: gladiatores Samnitium nomine, mit dem Spottnamen »Samniter« belegen, Liv. – 2) insbes., als gerichtl. t. t., jmd. vor Gericht zur Rede setzen, ihn anklagen (vgl. Drak. Liv. 43, 2, 11. Manut. Cic. ep. 8, 12, 3. die Auslgg. zu Suet. Caes. 17, 2), iudicem, Cic.: alqm eā lege etc., Cael. in Cic. ep.: alqm hoc crimine in
    ————
    contione, Nep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > compello

  • 9 Klemme

    Klemme, angustiae. – in die K. bringen, in [1452] angustias adducere; in angustum compellere: das bringt mich gerade in die K., hoc ipso premor. – in die K. kommen, geraten, in difficilem nodum incĭdere; in laqueos incĭdere: in angustias adduci; in angustum venire: in der K. sein, in arto esse; in angustiis esse od. haerere: etwas mehr (als jmd.) in der K. sein, angustius se habere. – den Geldausleihern aus der K. helfen, ex obsidione feneratores eximere.

    deutsch-lateinisches > Klemme

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»